ابزارهای دیجیتال چگونه می‌توانند به پذیرش بیشتر بیمار کمک کنند؟
دکتر میشل استرنج
دندان‌پزشک، تولیدکننده‌ی محتوا
ترجمه از ملیکا بهزادی
وضعیت سلامت دهان در ایالات‌متحده‌ی آمریکا به یک روند افول ادامه‌دار دچار شده است. با افزایش بیماری‌های دهان در سراسر این کشور به خصوص پس از پاندمی کووید 19، دندان‌پزشکان باید به طور جدی به دنبال راه‌های جدیدی باشند تا پذیرش بیماران را نسبت به طرح درمان افزایش دهند و اینجا است که فناوری‌های دیجیتال می‌توانند برای کاهش بیماری‌هایی که نیمی از بزرگسالان بالای 30 سال را به خود درگیر کرده به کمک بیایند. خبر خوب این است که فناوری‌هایی که در دسترس بیماران و دندان‌پزشکان قرار دارند، به حدی پیشرفت کرده‌اند که بتوانند این خلأها را پر کرده و افراد را به سمت سلامت دهان بهتر ببرند.
مشکلی که در حال حاضر وجود دارد، دسترسی نداشتن به تکنولوژی‌هایی که می‌توانند ابزارهای جدید و نوین را تولید کنند نیست؛ بلکه عدم استفاده از ابزار موجود یا درک کامل از ظرفیت‌های آن‌ها است. برای مثال، خدمات سلامت دهان می‌توانند با استفاده از تکنولوژی‌های مختلفی چون اسکنرها، دوربین‌های داخل دهانی، CBCT، اینترنت پرسرعت و پلتفرم‌های آموزشی متحرک بهبود یابند. در دوران شلوغی مطب‌ها و درمان‌های هراسناک دندانپزشکی، این ابزارها می‌توانند با کمک به بیماران و مطب‌ها نجات‌بخش به شمار آیند.
تعیین طرح درمان دیجیتال، قدم بعدی در پیشرفت دندانپزشکی است و می‌تواند خدمت بزرگی به بیماران و دندان‌پزشکان باشد.
ابزارهای فناورانه که می‌توانند سبب ارائه‌ی طرح درمان بهتر به بیماران شوند
در اغلب مواقع، بیماران بیشتر اطلاعاتی که دندان‌پزشک برای کمک به تشخیص بهتر بیماری دهان جمع‌آوری می‌کند را نمی‌بینند که علت این موضوع می‌تواند کمبود وقت یا پیچیدگی‌های اشتراک‌گذاری این اطلاعات باشد. استفاده از روش‌های اشتراک گذاری دیجیتال، نشان دادن تصاویر، گرافی و اسکن‌ها به بیمار می‌تواند به او کمک کند درک بهتری از نوع خدمات درمانی که به آن نیاز دارد پیدا کند و به اهمیت این خدمات در بهبود سلامت دهان خود پی ببرد.
تعیین طرح درمانی که تمام زوایا، مانند دستورالعمل‌های پیش از معاینه، درمان و مراقبت‌های پس از آن را در برگیرد می‌تواند در یک معاینه‌ی کوتاه سخت باشد؛ اما با استفاده از تکنولوژی، بیماران می‌توانند از خانه‌ی خود وضعیت سلامت دهانشان را رصد کرده، درباره سؤالاتی که می‌توانند در مطب بپرسند فکر کنند و ترسشان را از درمانی که قرار است تحت آن قرار گیرند تخفیف بخشند. پژوهش‌ها نشان می‌دهند بین 30 تا 60 درصد اطلاعاتی که در معاینات داخل مطب به بیماران ارائه می‌شود کاملاً به دست فراموشی سپرده می‌شوند و بیماران به 50 درصد توصیه‌های دندان‌پزشک عمل نمی‌کنند.
ابزارهای دیجیتال که به آن‌ها اشاره شد می‌توانند با ارائه‌ی آموزش‌های کافی بهداشت دهان به بیماران زمانی که خارج از مطب هستند، به بهبود عادت‌های آن‌ها در این زمینه کمک کنند.
درمان دیجیتال و همکاری درمانگران
بیماری‌های پریودنتال تنها بر سلامت دهان تأثیر نمی‌گذارند و پژوهش‌ها نشان می‌دهند که سلامت دهان نقش مهمی در بیماری‌های سیستمیک دارد. از جمله بیماری‌های خاصی که به بیماری‌های پریودنتال مرتبط هستند می‌توان از سرطان، دیابت، بیماری‌های تنفسی، بیماری مزمن کلیوی، روماتیسم مفصلی، اختلال شناختی، فربهگی، سندرم متابولیک و آترواسکلروزیس نام برد. بیماران اغلب به ارتباط بین سلامت عمومی و سلامت دهان واقف نیستند و اینجا است که همکاری پزشکان دندان‌پزشکان ضرورت پیدا می‌کند.
در گذشته، همکاری بین اعضاء جامعه‌ی پزشکی کار ساده‌ای نبود و ملاقات با پزشکان یا دیگر اعضاء تیم ارائه دهنده‌ی خدمات پزشکی به فرد، به این منظور که دندان‌پزشک بتواند درباره ارتباط بین سلامت عمومی و سلامت دهان با آن‌ها به بحث بنشیند نیاز به صرف وقت داشت. با پیشرفت‌هایی که در تکنولوژی صورت گرفته، همکاری بین پزشک و دندان‌پزشک از همیشه ساده‌تر شده است. توانایی ارتباط برقرار کردن با پزشکان بیمار به شکل دیجیتال، می‌تواند منجر به طرح درمانی بی‌نقص با مشارکت تمام تیم پزشکی او شود و به اشتراک‌گذاری یافته‌ها به صورت دیجیتال و شرکت در جلسات مجازی می‌تواند به افزایش مشارکت درمانگران کمک کند.
اغلب اوقات، کیسِ درمانی پیچیده‌تر از آن است که فقط یک درمانگر آن را مدیریت کند. برای مثال، اگر شخصی به بیماری پریودنتال مبتلا است که منجر به یک بیماری سیستمیک شده، پزشک و دندان‌پزشک هر دو باید یافته‌های خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند تا به درمان مطلوب برسند. بدون به کار بردن ابزارهای دیجیتالی که همیاری را در یک مدت کوتاه تسهیل می‌کنند، درمان ممکن است به تعویق بیفتد و با اشتراک گذاری دیجیتال به وسیله‌ی یک پلتفرم سازگار با HIPAA که از حریم خصوصی و سلامت بیمار محافظت می‌کند، درمانگران می‌توانند درمان مؤثر، به موقع و دقیقی به بیمار ارائه دهند.
افزایش پذیرش بیمار به کمک ابزارهای دیجیتال
در عین حال که ابزارهای دیجیتال پیشرفت می‌کنند و امکان همکاری بین افراد با ابداعات به وجود آمده در صنایع ارتباط مجازی، پزشکی و دندانپزشکی افزایش می‌یابد، این موضوع تضمین کننده اینکه بیماران طرح درمان را بپذیرند یا از دستورالعمل‌ها پیروی کنند تا به طور کامل از بیماری‌های پریودنتال خود رهایی یابند نیست و بدون پذیرش بیماران، طرح درمان همیشه ناتمام خواهد ماند. بخش اعظم سر باز زدن بیماران از پذیرش طرح درمان، به دلیل درک نادرست آن‌ها از مشکل و شدت آن است و ابزارهای دیجیتال می‌توانند این موضوع را به کلی تغییر دهند.
راه‌های متفاوتی وجود دارد که دندان‌پزشک می‌تواند اطلاعات بیمار را افزایش دهد. اتاق‌های انتظار و فضاهای درمانی از قدیم بهترین راه برای رسیدن به این هدف بودند. با این حال، ابزارهای دیجیتال در حال حاضر تبدیل به جایگزین‌های بهینه‌ای برای آموزش بیمار شده‌اند. تحویل اینفوگرافیک، تصاویر و اطلاعات مربوط به بیماری دهان شخص در خانه، می‌تواند تمام اطلاعات مورد نیاز برای درک درست دلیل دندان‌پزشک برای انتخاب یک طرح درمان خاص و آنچه بیمار می‌تواند برای به ثمر رسیدن موفقیت‌آمیز طرح درمان انجام دهد را در اختیار او بگذارد.
افزایش بیماران مبتلا به بیماری‌های پریودنتال به همراه فقدان درک صحیح از اینکه سلامت دهان چقدر برای سلامت عمومی مهم است، می‌تواند سبب شود تعدادی از دندان‌پزشکان با بیمارانشان به مشکل بر بخورند. در نتیجه با ادغام ابزارهای دیجیتال، افزایش مشارکت بین افراد و آموزش بیمار، دندان‌پزشکان می‌توانند در عین بهبود ارتباط با بیمار با افزایش آمار کیس‌های درمانی در اسرع وقت و به شکلی مؤثر مقابله کنند. در ضمن به این وسیله می‌توان پذیرش بیمار نسبت به طرح درمان تجویز شده را افزایش داد.
منبع: dentaleconomics.com
