استرس دشمن شماره یک دندانپزشکان(بخش نخست)

دکتر نسترن ادیب راد
سایکوتراپیست

مطالعات اخیر مرتبط با رشته دندانپزشکی نشان می­دهد که دندانپزشکان در معرض انواع مختلف مشکلات جسمی و عاطفی مربوط به استرس هستند. بنابراین بی­راه نیست اگر استرس را به عنوان دشمن شماره یک دندانپزشکان در نظر بگیریم. مشکلات مرتبط با استرس طیف وسیعی از انواع و اقسام ناراحتی­ها را در بر می­گیرد که شامل این موارد است: بروز بیماری های قلبی عروقی، زخم کولیت، فشار خون، کمر درد، فشارچشم، ناسازگاری زناشویی، الکل، اعتیاد به مواد مخدر، افسردگی و خودکشی.



مطالعات آماری

میزان خودکشی دندانپزشکان بیش از دو برابر میزان جمعیت عمومی بوده و تقریبا سه برابر بیشتر از سایر کارگران یقه سفید است. بیماری­های عاطفی از نظر فراوانی جایگاه سومین بیماری شایع در میان دندانپزشکان را به خود اختصاص داده است. این در حالی است که در جمعیت عمومی این دسته از بیماری­ها دهمین جایگاه را دارد. در عین حال بیماری­های عروق کرونر و فشار خون بالا در دندانپزشکان نسبت به جمعیت عمومی  25٪ شایع تراست. باید گفت قاتل شماره یک دندانپزشکان، بیماری های قلبی عروقی مرتبط با استرس است. همچنین دندانپزشکان  نسبت به پزشکان عمومی دو برابر بیشتر با اختلالات عصبی دست به گریبان هستند.

← حرفه دندانپزشکی در آمریکای شمالی معادل عددی “یک کلاس بزرگ دندانپزشکی” را در هر سال از دست می دهد.

علل استرس

چرا این حرفه به شدت مستعد ابتلا به مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی ناشی استرس است؟ از آنجایی که برای خلاصی از این همه استرس امکان تغییر شغل و رشته کاری برای دندانپزشکان وجود ندارد، پس لازم است برخی از علل استرس در حرفه  دندانپزشکی را بررسی کرده و سپس ببینیم آیا می­توان راه حل­هایی یافت تا به واسطه آنها دندانپزشکان بتوانند سالم­تر و شادتر زندگی کرده و همچنین زندگی طولانی­تری داشته باشند.

از جمله علل استرس در حرفه دندانپزشکی می­توان به این موارد اشاره کرد:

  1. فضای بسته کار


به طور متوسط دندانپزشکان اغلب زندگی خود را در فضایی کوچک و محدود وگاهی بدون پنجره صرف می­کنند. متوسط فضایی که دندانپزشکان در آن کار می کنند بین 7 تا 9 فیت(تقریبا 2-3 متر مربع) و بدون پنجره است. این فضا کوچکتر از سلول­های زندان انفرادی است. کار دندانپزشکی پیچیده و دقیق و در محدوده دهان بیمار انجام می­پذیرد. این روش کار از لحاظ جسمی و روانی فشارزیادی به دندانپزشک وارد می­کند. بنابراین درد پشت، اختلالات گردش خون و خستگی در بین متخصصین این حرفه رایج است. بنابراین دندانپزشکان  مستعد هستند که خیلی زود دچار فرسودگی جسمی و روانی شوند.

2- انزوا

اکثر دندانپزشکان به تنهایی کارمی­کنند. در نتیجه آنها فرصت آن را ندارند که مانند دیگر حرفه­ها مشکلات خود را با همکاران خود در میان گذاشته و از حمایت آنها برخوردار شوند. از طرفی چون دندانپزشکان تمایل به رقابت با یکدیگر دارند منزوی­تر می­شوند. این ویژگی متاسفانه محصول آموزش مدرسه دندانپزشکی رقابتی است. چنانچه پس از فارغ التحصیلی، رقابت شدید ایجاد شده توسط مازاد دندانپزشکان که در حال حاضر در بسیاری از شهرها و مناطق بزرگ شهری وجود دارد، تقویت می­شود.

3- استرس ناشی از کمال طلبی

پیگیری و سرسختی در کار و کمال طلبی که به کار در فضاهای بسته چه دهان بیمار یا محیط کوچکی اضافه می شود علت اصلی استرس و ناامیدی برای دندانپزشکان است. استرس کمال در مدرسه دندانپزشکی به وجود می­آید. دندانپزشکان دایم در حال قضاوت خود برای انجام بهترین ترمیم هستند که البته با گذشت زمان و کسب تجربه اندکی کاهش پیدا می­کند.

4-  فشار اقتصادی

یک دندانپزشک معمولی در ابتدای کار خود وام­های عظیمی را باید پرداخت کند تا هزینه­های دانشکده دندانپزشکی و مخارج ایجاد یک مطب خصوصی را تامین کنند. این دو عدد به راحتی می­توانند بیش از 250،000 دلار باشند. علاوه بر آن، هزینه­های زیادی برای اداره و ادامه کار دندانپزشکی به او تحمیل می­شود که همگی فشار زیادی را به دندانپزشک تازه­کار وارد می­کند.
برای جبران این هزینه­ها  دندانپزشک از وقت غذا و استراحت خود صرفه­جویی کرده و به صورت  بلاانقطاع کار می­کند. او اغلب درمان یک یا دو بیمار اضافی را جایگزین زمان استراحتی می­کند که بسیار به آن نیازمند است. این امر به ناچار دندانپزشک را تا پایان روز خسته و خسته­تر می­کند.

بخش دیگر فشار اقتصادی  در مطب خصوصی این است که دندانپزشکان اغلب احساس می­کنند که به معنای واقعی کلمه نمی­توانند بیمار باشند و یا مطب را تعطیل کنند. زیرا هنگامی که یک دندانپزشک در مطب حضور نداشته باشد، درآمد کاملا متوقف می شود، اما هزینه­های بسیار بالای مطب سربار همچنان بی­وقفه ادامه می­یابد.

درآمد یک دندانپزشک که بی­وقفه کار می­کند و هرگز وقت خود را از دست نمی­دهد، ممکن است افزایش یابد و بتواند هزینه­های­ش را تامین کند ولی در عوض خود او دچار فرسودگی شغلی شده که به دنبال آن  از نظر عاطفی، ذهنی و حتی جسمی خسته و فرسوده می­شود. به دنبال این وضعیت دندانپزشک دچار نگرش منفی، بی­تفاوتی یا بدبینی نسبت به بیماران و کارکنان خود می­شود.

ادامه دارد ….

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست بعدی

اهمیت لثه کراتینیزه در اطراف دندان و ایمپلنت؛ از تشخیص تا درمان

پ ژوئن 11 , 2020
*