دنياى بزرگى اون بيرون هست، حيفه تجربه‌اش نكنيم

تا جایی که از دوران کودکی یادم میاد همیشه تجربه هیجان و آدرنالین و نشستن در اتوموبیلی که پدرم با سرعت آن را مى‌راند برايم لذت بخش بود.

از طرف دیگر آن قدر تماشای پرواز پرنده‌ها و بادبادک‌ها و هواپیماها براى من جذاب بود که همیشه پاسخ من به سوال کلیشه‌ای “دوست دارید وقتی بزرگ شدید چه کاره شوید” فقط یک چیز بود: خلبان!!

علی‌رغم این آرزوی کودکی مبنی بر میل به خلبانی و پرواز، زندگی در اجتماعی که این‌گونه فعالیت‌ها را براى زنان مناسب نمی‌دانست، منجر به ورود به رشته تجربی و انتخاب رشته دندانپزشکی در پایان دوره دبیرستان در کنکور سال ۱۳۷۶ شد.

بلافاصله بعد از اتمام دندانپزشکی وارد دوره تخصص اندودانتیکس شدم در حالی که هنوز سودای پرواز کردن را در سرم داشتم.

اشتیاق من به پرواز و آدرنالین در نهایت ورود من به دنیای پرواز با پاراگلایدر را پس از اتمام دوره تخصص رقم زد. فعالیتی بسیار لذت‌بخش توأم با هیجان، اما پاره کردن رباط زانو آن هم در شرایطی که در اوج بودم و با طی مسافت ۶۲ کیلومتر، مقام سوم مسافت مثلثی بانوان را به دست آورده بودم، باعث کناره گرفتن از فعالیت‌های ورزشی‌ام به مدت دو سال و در نهایت کنار گذاشتن پرواز با پاراگلایدر شد.

بعد از این سانحه سعی کردم هیجان را در زندگی کاری‌ام وارد کنم. از آنجا که نشستن در کنار یونیت دندانپزشکی برایم یکنواخت شده بود در اسفند ۱۳۹۲ يك شرکت واردات لوازم دندانپزشکی را تأسيس كردم که از آن زمان تا الان به عنوان مدیر عامل شرکت ایفای نقش می‌کنم.

تجربه پرواز چیزی نیست که قابل فراموش شدن باشد آن هم برای کسی که از کودکی آرزویش این بوده که خلبان شود. در نتیجه بعد از چند سال سر از آموزشگاه آموزش خلبانی درآوردم. در حال حاضر دارای گواهینامه‌ی خلبانی PPL برای هواپیمای Single Engine  هستم و مشغول پر کردن ساعت‌های پایانی جهت کسب گواهینامه CPL که مجوزی برای پرواز سرنشین برای این هواپیماهاست، می‌باشم.

و در نهایت این‌که وقتی لذت، سرعت، طبیعت و هیجان را دوست داشته باشی، دوست داری آن را چه در هوا و چه در زمین تجربه کنی، این بود که به موتور سواری علاقه‌مند شدم. با موتور درسته پرواز نمی‌کنی، اما با موتور trail یا enduro می‌شه از کوه و کمر بالا رفت و پرش زد. فعالیتی که سال‌ها در ذهنم تمایل به انجامش داشتم و در حال حاضر ساعاتی از آخر هفته‌های من را به خودش اختصاص داده است .

و به عنوان کلام آخر به قول جی دی اندروز باور دارم که دنیای بزرگی اون بیرون هست، حیفه تجربه‌اش نکنیم.

دكتر ستاره درخشان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پست بعدی

پریوار

ی مه 26 , 2024
دختری از دیار بلوچستان هستم. کسی که کودکیش را با داستان‌های قهرمانان این سرزمین و جامه‌های رنگین سوزندوزی شده سپرى كرد و در کنار مادری مهربان و هنرمند ياد گرفت چگونه با نخ و سوزن و پارچه می‌توان طرح و نقش بی‌بدیل زد و شاهکاری ساده و رنگارنگ و پر […]